Temizlik yaparız evimizde… Belli aralıklarla aklımıza gelir bu. Şundan kurtulayım, bunu atayım, bunu ihtiyacı olan başka birine vereyim, diye. Ama harekete geçmemişizdir.
Bir gün, sakin sakin evde otururken ve yapacak başka bir işimizin olmadığı anda, aniden karar veririz evdeki ıvır zıvırdan kurtulmaya. İşe yaramayanlar, eskiyenler, daralanlar, kırılanlar… Bize fayda değil zarar verenler, tencereler, tavalar… Üstümüze dar ya da bol gelenler, modası geçenler… Birer birer inceleriz elimize geleni… Varlığı hayatımızda çok yer kapladığı halde, hiç de işe yaramayanlar vardır. Mesela eski bir koltuk, yıllar önce alınmış bir palto, duvarda eski özelliğini yitirmiş bir çerçeve gibi. Olsa da olur olmasa da olur dedirten. Hatta yepyeni olduğu halde, nasıl olup da aldıklarımız bile çıkar karşımıza. Almışızdır, o an içimizden gelen para harcama canavarı sayesinde. Hiç de ihtiyacımız yoktur ona, alındığı günden bu yana bir kez olsun kullanmamışızdır. Etiketi bile üstündedir hatta. Kafamızdan onu hediye edebileceğimiz biri var mı diye geçer bir yandan, bari işe yarasın diye.
Saatlerce uğraştıktan sonra kenara yığdıklarımıza bakar, ne kadar fazla olduklarını hayretle görürüz.
Ne kadar çok şeyle, boş şeyle, gereksizlerle bir arada vakit geçirmişiz, şaşarız kendimize. Sonra ne mi yaparız? Bir anda çıkarıveririz hayatımızdan onları ve bir daha hiç aramayız.
Tamamını Oku
Teşekkürler Nermin Hanım,
İnsan yaşadığı çağın dünyasını, yaşam biçimini uzaktan yakından tanıma fırsatı bulmuşsa,
yaşam felsefesi pozitif algılama yöntemleriyle zengin kılınmışsa; kendi yaşamına sürekli artı değerler katacak, eksi değerlerden kurtulmaya bakacaktır. Farkında olmasak bile yaşam bizi dağınıklığa değil, düzene zorlamaktadır. Yazınızın son derece anlamlı içeriği yanında, arı-duru Türkçe'siyle, içtenliğiyle, gerçekçiliğiyle önemli bir yaşamsal konuya değinmiş olması gerçekten yerinde bir seçki. İnsan yaşamın gerçeklerini anlaşılabilir bir dille yazmak zorunda kalabiliyor. Bu bir rahatlama yöntemi, bu bir yaşamın keyifli yanı, bu çok çok özel bir dünya görüşüdür. Teşekkürler, başarılar.
Aslında ayrılmak zor gelmez insana, zor olan düşünmek ve karar vermektir. O kararı verebildiğimiz an, başarırız temizliği.
AYRILIK YAMAN KELİME BE USTA,KUTLARIM.yuvasız kuş
Günümüz dünyasında o kadar çok temizlenmesi gereken insan var ki...
Bunu bildiğimiz halde kendimizi bir kenara alarak, insanları elimizle itekleyemiyoruz. Zira yüreğimizdeki yerleri tamamen silinmemiştir.
Kendimize bir çember çizebilsek ve yaşamımızda gereksiz olan kişileri o çemberin dışında tutsak... Yüreklerimiz temizlense... Umarım bunu yapmayı başarırız. Anlamlı ve değerli yazınız için sizi kutluyorum. Sevgiyle
Gerçekleri dile getiren,dolayısı ile belki de doğru olan, selamete çıkacak yolu tek yön olarak gösteren içi oldukca dolu aydınlatıcı güzel bir deneme yazısı okudum..Değerli Nermin Öğretmenim, bir ayrıntı hariç,yazınızı oluşturan fikirlerinize yürekten katılıyorum.Şöylek ki;Başınızı her çevirdiğinizde gözünüze ilişip sizi her defasında yıllar öncesine gençlik,hatta çocukluk yıllarına alıp götüren,annenin babanın da içinde olduğu siyah beyaz bir aile fotoğrafını dört bir yanından sıkı sıkıya sarıp sarmalamış, on yıllarca hep o duvarda öylece asılı kalmış bir çerçeveyi miadını doldurdu,boyası çıktı,özelliğini kaybetti gibi sebeplerle nasıl kıyıpta yenisiyle değiştirebiliriz..? Bence bu durum yaşantımızda hayatı paylaştığımız insanlar için de geçerli bir sebep olabilir..kısaca anlatmak istediğim;eğer söz konusu bir insana geçmişte kalan hayatımızdan vefa borcumuz varsa o insana karşı ister istemez toleranslı oluruz..Bu durum bence Ahte vefa dediğimiz vicadani sorumluluktan kaynaklı olabilir diye düşünüyorum..
Onun haricinde henüz üstünde etiketi bile duran,hiç giymemin kısmet olmadığı,bir faydasını görmediğim,benimle hayatı paylaşmamış bir giysiyi değerine bakamdan atabilirim, ondan vazgeçebilirim..!
Anlatım ve konusuyla hayli etkileyici,benimde severek okudğum güzel bir deneme yazısı idi.Kaleminize,gönlünüze sağlık Öğretmenim...Yürekten kutluyor,selam ve saygılarımı iletiyorum..
Sevgili Nermin Öğretmenim, yüzeyselden sıyrılıp derin temizliğin önemini anlatmış bizlere, ama böylesi derin temizliğe kolay geçilmiyor birşey olması lazım artık insanın 'YETER' diyebileceği noktaya getirilmesi gerekiyor, hani şu hep söylenen, nasihat ve müsibet meselesi, nasihatten anlamadığımız aşikar ama dilerim Rabbim kimseyi geri dönülmez bir yolun başındayken bu derin temizliğe zorlamaz...
Duyarlı yüreğinize, emeğinize sağlık Öğretmenim sevgiler....
ilkokul ders kitaplarında yer verilmelidir.selam size .
Mükemmel bir deneme yazısı olmuş.Hemde herkesin yapması gereken bir iş.Ciddi bir ev temizliği şart.Çok haklısınız ve titizlikle uygulanması gereken bir öneriydi. ellerinize ve yüreğinize sağlık .Tam puanla kutluyorum. sağ olun.
Ruhumuzu rahatlatmak, huzuru yakalamak, zehirli sarmaşıklardan kurtulmak, bir kuş kadar özgür olabilmek aslında elimizdedir. Kendimiz olmak istiyorsak; sadece evlerimizi değil, hayatlarımızı da temizlemeliyiz. Bir bakarız, boşuna kalabalık ediyormuş hepsi.
İnanın, hiç pişmanlık duymayacaksınız bundan.
Çok haklısınız çok severek okudum ellerinize yüreğinize sağlık Nermin arkadaşım
Temizlik iyidir Nermin hanımcığım ..Yaşadığımız mekan olsun ,hayatımızdaki gereksiz insanlar olsun temizlemek lazım ...
İnanın, hiç pişmanlık duymayacaksınız bundan.Sonuna kadar katılıyorum bu sözünüze yüreğinize sağlık..Harika çalışmanızı tebrik ediyorum..Sevgilerimle..
//..Atmayın sayfanızdan.
Sanalda seni beğenmeyen
Gerçektede beğenmez
Böyle kişileri sayfanızdan atmayın
Neden mi
Çünkü sevmediğini açıkça belli ediyor
Ve sizin beğenilerinizi gördükçe
İçi içini yiyor
Bırakın her gün biraz daha erisin
Zaten birgün sabun gibi kaybulur
Gider kendiliğinden
ÖĞ
25kasım2016 bakış açısı herkeste farklıdır ,ben beni kıskananıda seviyorum,neden böyle bilmiyorum,eski ev eşyaları ile Olumsuz insanları benzeterek güzel bir deneme olmuş tebrikler Nermin hanım...10 ant
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta