Temizliği Bilemedik Şiiri - Kemal Berk

Sağa sola baktım ki, her yerimiz kokarken
Bu pisliğin içinde, kalmadı hiç huzurum
Nasılda yaşıyoruz, insanlıktan çıkarken
Kirlenmiş bir ortamda, kalmadı hiç huzurum

Her gelen konuşurken, temizlikten dem vurur
Dokunduğum her yerde, gözlerim pislik bulur
Bülbül gibi ötenler, yapmasın boşa gurur
Temizliği bilmedik, kalmadı hiç huzurum

Nefsimiz baş belası, yüreğin içi paslı
Dokunduğum insanın, günleri geçer yaslı
Sahte yüzler gülse de, ama bozuktur aslı
Yürekler can yakarken, kalmadı hiç huzurum

Temizlik dilde değil, asıl özde olmalı
Çevreyi kirletmeden, önce temiz tutmalı
Altını düşünmede, üstü nasıl yapmalı
Yürekler pis olunca, kalmadı hiç huzurum

Yüreğim temiz diyor, yediği şu halta bir bak
Yetimden her gün çalar, hep salkım saçak
Rüşvet adet olunca, sessizce çalıp çırpmak
Milyonun hakkı yenir, kalmadı hiç huzurum

Ar namustan bahseder, el kızını süzerken,
Çalıyı dolaşıyor, haksıza haklı derken
İblise özenerek, sessiz sessiz bakarken
Özler pislik tutarken, kalmadı hiç huzurum

Temize bak temize, hak emrine yanaşmaz
İçki kumar bahane, şehvetsiz yaşayamaz
Ağzını bir bozmuş ki, küfürsüz konuşamaz
Ahlaksızlar çoğaldı, kalmadı hiç huzurum

Kemal’eren Kemal Berk
2.12.2020