dövüş!
kanın dövüştüğün yerde dövüştüğünden aksın.
yut kendini bir kabrin ağzıyla,
öğüt! Ama öğüttüklerin toprakta kalsın.
uzat saçlarını semanın tam ortasından,
uzat ki kelebekler gök yüzüne tırmansın
işte böyle olmalı insan
bırak Yusuf'un gömleği artık önden yırtılsın...
Kayıt Tarihi : 28.9.2006 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!