Temennim 1 Şiiri - Selva Durmazemir

Can hiçbir zaman rotasını kaybetmesin
Emânet bedende görevini ifâ etsin
Asla fâniliği bekâya değişmesin
Atını, elması yakutu, bir taşa tercih etmesin
Cennete giden yolda daim ilerlesin

Yürek, karanlık dehlizlerde yitip gitmesin
Cennetâsa iklimleri her zaman hissetsin
Acıya, kedere, hüzne yenik düşmesin
Her yandığında küllerinden tekrar dirilsin
Huzur iklimlerinde gün geçtikçe yenilensin

Gönül aşkın bâdesinden nasiplensin
Çiçek çiçek açsın, güzelliklerle bezensin
Mevsim be mevsim,meltemlerle serinlesin
Sevginin güzelliğini sonsuzlukla birleştirsin
İki cihana meydan okuyup aşkın deminde demlensin..

Kalp her daim saraylar gibi bezensin
Sevdanın ışığıyla güzelleşsin
Mutluluğun güftesiyle eşşizleşsin
Yaban ellerde garipleşmesin
Kadir kıymet bilenleri sevsin ve sevilsin.