Temenni! Şiiri - Mesut Öztürk

Akmasın gözyaşın, al mendili sil hele,
Bak kır olmuş saçın, bu acı elem niye?
Kahrettin kendini, birgün döneceğim diye,
Bak yıllar oldu, hala burdasın be!

Ne olurdu bende gülebilseydim,
Yavrularıma sarılıpta sevebilseydim,
Almanya kahrından, kanser olduğumda,
Bir yakınıma sırt dayayabilseydim.

yanlızlık kaderim olmuş benim,
Bir tane bile yok düşünenim.
Eğer bir köşede kalırsa bu cesedim,
Türkiye`ye gömün beni. bu son temennim.