Temenni Şiiri - Coşkun Arslan

Muhannet kulların sönsün ocağı
Kesilsin dumanı küller  olmasın
Kim kurarsa insanlığa tuzağı
Tükensin dermanı hâller kalmasın

Barış hüküm sürsün savaş olmasın
Temennimiz gözlerde yaş olmasın
Çocuklar kimsesiz yetim kalmasın
Dinleyin vicdanı kullar ölmesin

Dünyada tarihi iyiler yaza
İblisin şatosu dönsün enkaza
Zorbalık fikirler girsin çıkmaza
Çevrilsin her yanı yollar bulmasın

Var olma maksadın bilmeli insan
Bilenler kurtulur elbet iflastan
Hayaller dünyası  güllük gülistan
Görmesin hazanı güller solmasın

Terazi şaşmasın güçlüden yana
Ne vicdana sığar ne de izana
Geciken adalet zulümdür cana
Netice zamanı yıllar  almasın

Boşa indirmemiş onca ayeti
Gemiye binmemek kulun afeti
Cehalet getirir tüm felâketi
Vurmasın tufanı seller dolmasın

Kim ki ayrıştırmak bölmek isterse
Haddini bilmeli bilmek isterse
Başkasın ağlatlıp gülmek isterse
Kırılsın kemanı teller çalmasın

Coşkun Arslan