Temelsiz (Dörtlükler) Şiiri - Ahmet Aksoy

Çadır gibi fırtınayla boğuşan
Temelsiz bir ev sele kapılan
Kasırgaya yenik tahta ev
İçinde olmadığın gönlüm.

Seni İncitmek

Ay ışığı dolanır beline
Kolların sanki mermerdir parıldar
Ay bile başka türlü çarpar bedenine
Işik bile korkar seni incitmekten.

Köz

Közdür sönmenin, yitmenin arifesinde
Yine de yakar elini dediğinde
Küllenen aşk da olsa ateşte
Dikkat et ne elini ne içini yakma.

Ayrılık

İlk kez geçti uyanıklığım
İmamın uyanışlığını
Bu yalnız aşk olmamalı
Ayrılık olsa gerek.

Hatalık Gibi

Hastalık gibi çöktü ayrılığın
Çaresiz acılar çekmekteyim
Devası yok bu veremin
Senden öte, sende başka.