Gözünün önünde sefil biri var
Aşkın ile yanıp yanıp duruyor
Bir güzel söz duymak için
Ardın sıra döüp dönüp duruyor
Sen halden bilmezmisin
Her akşam aynı ev aynı odada
Oturur durursun ille karşımda
İçmemek eldemi senin yanında
Bırakta içeyim ölene kadar
Seninle yaşamak büyük hataymış
Bu dünyadan bir haber
Bir kıza gönül verdim
Anlamadı bir türlü
Nedir benim bu derdim
Kaş göz ettim olmadı
Kapım çalınca başkası sandım
Açınca kapıyı şaşırdım kaldım
Karşımda görünce rüyaymış sandım
Dönmeni ummazdım görene kadar
Başkaydı sevdiğim senin sevişin
Her olana kızıyorsun durmadan
Avrat senin ananmıdır acısın
Karıştırma anan ile karını
Sen ananun canından bir parçasın
Uyan artık çocukluktan kurtuldun
Gökleri ve yeri altı günde yaratan
Evreni bir mizan ile dizen
Çamurdan insan yapıp can veren
Göğü güneşi ayı direksiz ayakta tutan
Dünyayı boşlukta seyrinde gezdiren
Denizde gemileri yüzdüren
Döktüğüm diller senin için
Çektiğim acılar senin için
Yağmurda ıslandım senin için
Uykusuz kaldım senin için
Anamla kötü oldum senin için
Kardeşimle kötü oldum senin için
Sen kendini harap ettin
Hayat uzun ömür yetmez
Göz yaşların boşa dökme
Ağlayacak günler bitmez
Önümüzde cok günler var
Bir sevdaya düştü gönlüm
Beni dörde biçti gönlüm
Kime neyi anlatayım
Zebil oldu geçti ömrüm
Çektiğime mi yanayım
Aylardan 20 ocak
Sıkıntılar ise kucak kucak
Hava karardı kararacak
Ne aydınlık ne karanlık
Ne mutluluğu anlatıyor ne mutsuzluğu
Dakikalar saat,saatler ise gün gibi geçiyordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!