A-temel ile Dursun fıkra Şiiri - Mikdat Bal

TEMEL DURSUN fıkra

Temel ile Dursun yola çıkmışlar
Hem çok Yoruldular hem acıkmışlar

İlerde açık bir fırın gördüler
Kapısı açıktı hemen girdiler

Sahibi onları müşteri sandı
Yanılmıştı demek o bir insandı

Onları davetle buyurun demiş
Gelin karnınızı doyurun demiş

Davete icabet etmişler fakat
hiç paraları yok bu iş çok sakat

Temel demiş ekmek biraz da zeytin
Dursun der ki Temel nedir niyetin

Bizim cebimizde yok birkaç kuruş
Söyle bana nedir bu emin duruş

Temel demiş, onlar davet eyledi
Geçiyorduk buyurunuz söyledi

Dursun dedi ben dışarı çıkayım
Ne olacak neticeye bakayım

Temel yedi ekmek ile zeytini
Saklamıyor ödemenin derdini

Parasını fırıncı isteyince
Temel ona ne parası deyince

kızıp kaşların çattı fırıncı
vurup da dışarı attı fırıncı

Dursun demiş artık bendedir sıra
Gider yerim, ben de derim yok para

Fırıncı da beni kolumdan tutar
Temel gibi, en çok dışarı atar

O da Temel gibi etti, ve yedi
Bitirince benim param yok dedi

Hadi gel de şu kolumdan tut beni
Temel gibi dışarıya at ben

Artık fırıncının sabrı bitmişti
Yüzüne yüzüne yumruk atmıştı

Onlara dar geldi koskoca salon
Dursun’un gözleri olmuştu balon

Şair Mikdat Bal