Yıllarca açlığa mahkûm ettiler
Açlıkla adeta alay ettiler
Isıtıp ısıtıp ikram ettiler;
Artık istemeyiz temcit pilavı!
Kaşıkla verilen çömçeyle gitti
Mutfaklar tamtakır, aş ve su bitti
Gülmek hayal oldu, umutlar yitti;
Artık istemeyiz temcit pilavı!
Atını dağlardan aşıramazsın
Ağzınla kuş tutsan başaramazsın
Dün olup bugünle yarışamazsın;
Artık istemeyiz temcit pilavı!
Patates yerine taş kaynatarak
Havayı su sanıp az yutkunarak
Günü savamazsın düşler kurarak;
Artık istemeyiz temcit pilavı!
İş işten geçmeden var gel az düşün
Yok olmasın düşün hem de gülüşün
Bize hüzün verir dudak büzüşün;
Artık istemeyiz temcit pilavı!
29.12.2015
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 31.12.2015 13:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
MUTLU SENELER...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!