Temâşa Şiiri - Celal Akpınar

Zalim hırsızları görmeyen gözüm, yakar çarkedişim.
Çamurlu,tozlu caddenin sokağımın yanında mektebim.
Kasabamın kahvesinde boş lakırdılı, riyalı neferlerim.
Kurulmuş uzakta mahalli hizmeti fen getireceklerim.
Dağlar bozkır, yollar ağaçsız, kaldırımlar yokvar.
Altyapı, resmi, özel binalar yeşil dengesiz bulvar.
Cehalet, zillet, bozgunculuktan kurtul açık kulvar.
Özürlüm, yetimim,öksüzüm kaldı köşemde derdi var.
Nefretim merhametimi yeniyor, doymayan nefsim.
Ovaları, vadileri işgalim hukuksuz yerleşimim.
Emanete hıyanet, yalanla yarışarak germişim.
Adaletten kaçışım, ihtirasımla fidanları sermişim.
Sebebleriyle sarılmadım başarıya kırık merdiven.
Ölçülü ahlâktan uzaklaşmışım, yaşamım serüven.
Narı ateşten kaçıp, hâkikata koş temâşıveren.
Râhman'a şükürler olsun, nizamı alemi mamur eden.
21.12.2010 Salı