Telmih Bulutlarıyla Gelen Rahmet

***********Gülistanın bülbülü hicretin gülü âhım
***********Telmih bulutlarıyla rahmet yağdır Allah’ım…

Aşk yanmaya alışkın bu coğrafyada
Âteş mısra mısra işlemiş balıklara
Ey kimlikli kavgam! Ne oldu sana …

“Son Kuşlar “ giyinmiş dramatik örgülü metinleri
Makyaj yapmaya gerek yok rejisör (!)
Kahramanlar kuralsız davranıyor
Kim hatırlar senin üç birlik kuralını (? !)
Olaylar kolye niyetine takmış tüm çıplaklığını

Külâhların ucundaki şeritlerin”pabucu dama atılmış”
Ebubekir gibi yol arkadaşlarını yağmalamış hırsızlık
Dudaklar akîk,düşler inci,sözler ümit değil artık

Yüreklere işlemiyor eğilmelerin aksi
Hasırlarda izine bile rastlanmıyor sohbetlerin
Tenhâlarda verilen sözler tutulmuyor
Laf kalabalığına karışıyor dehlîzlerin

Gözler çiçek açmayınca eceler gülemiyor
Neyzence münevverler bülbülce sevemiyor
Sîmurg kuşları bile Kaf dağını bilemiyor

Gece mavisi içimliğinde yudumlarken âb-ı hayatı
Paramparça oluveriyor göller
Şimdi önümüzde Bin-göl katarı
İskender yanlış yerde arayıp duruyor Hızır ile İlyas’ı

Kibir engel olurken secdeye
Ömrü boyunca uzak yaşadı cennete
Kocaman bir özür borcu var ahsen-i takvîme

Yakup’ça yağsa yağmur vesile olsa vefâ
Huzurla şarkı söylese ışıldayan deresi
Gonca gibi bir hamur yıldız yıldız parlasa
Yudum yudum yordam olsa umudun numûnesi
Dimdik ayakta durur sevdânın âbidesi

Sekînet işler ruha, şâhit “Vedâ Tepesi”…

Dursun Tiftik