Telli Kavak
beni hışıldarken vururlar
taç yaprağımda düş, ak gövdemde adın varken bulurlar
sonra yeşil kurbağayı öptü
sonra yapraklarını tepeden döktü derler
ayın kancasına geçirsem dişlerimi,
damağımdan okyanusu sökerler
hep yanarak konulur rüzgar
bilmezler kesik gövdemin sana yıkılışını
babamın gündüz uykusunda
hangi kapıyı açsam köşklerde su
dökünür tahta kuşlar
gölgem karanlığa ulu orta gülümser
dağılan yuvalar vahşidir bilmezler
sana telli kavağı anlatırım sonra
beni hışıldarken vururlar
encamı rüzgar yutar kavağı
olan kuşlara olur
Kayıt Tarihi : 31.12.2013 04:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...eğer bu fani kardeşini kast etmiş iseniz NURANİ şeklinde bir hitap daha doğru olacağına inanıyorum
...şiir değerlendirilemiyicek kadar hantal, fikir yürütülemeyecek kadar UÇUK
...benim gözümde 2,5 (iki buçuk)
http://www.antoloji.com/gul-ve-ates-4-siiri/
telli turnayı biliriz de Bu telli kavak nerede yetişir
Yeşil kurbağayı öptüğünü yaprağını döktüğünü derler deseler ne olur
Derin şiir
TÜM YORUMLAR (10)