Telli Dedeye mi Döndük Şiiri - Ozan Efe

erken kalktım işe yolu doladım
yürüdüm yol boyu doğa soludum

bahara merhaba dedim
çiçeklenmiş dala
bizim delioğlana
dolmuşta otobüste
yoldan geçene
baklava börek açana
elinde oklava olana
önünden kaçana
yaratılana merhaba dedim
yeşil içinde gelinciğe
bolca yere gökyüzüne
güzellikleri kareledim
yürüdükçe açıldım
açıldıkça güzelliğe
karcı dağının akça başına
yeşile bürünmüş eteklerine

kızıla boyanmış alca gelincik
tomurcuktaydı ya açar hemencik

küçük istanbula
benzetilmiş denizli
yol çatlarında
çiçek öbekleri gelincikler
menekşeler laleler
değişik renkli güller çiçekler
deprem evler boşluğunda
armut ağacı duvaklanmış beyaza
çimen yeşiline boyanmış yol boyu
kurumuş sığır kuyrukları
öylece ayakta
akasyalar osuruk ağacı(bulut-kokar)
dallarında geçen yıl küpeleri
salınıyor
papatyalar sarısında
ak taç yaprağıyla

kızıla boyanmış allı gelincik
tomurcuktaydı ya açmış hemencik

yeşil içinde sarı yoncalar
gülüyor bana a o da ne
ağaç dallarında
ökse durur uygarlık
mehmet akifin dediği
tek dişi kalmış canavar
bizim ayıbımız
görmemişiz göstermemişiz
ağzımızdan burnumuzdan elimizden
defettiğimizi göstermişiz
deli yel almış yerden oradan
dikenli çalılara ağaçlara
mıhlamış uygarlığımızı
her evin önünde
onlarca ağaç
onlarca dalı

onlarcasına da poşet takışmış
telli dedeye de uygar yakışmış

3103107denizli