Tellerle Çevrili Şiiri - Ahmet Kurt

Hangi tezgâhlara düştük bilmeden,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.
Karanlığı delen sabah olmadan,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.

Camdan gözler kondu önce köşeye,
Selamla uzandı eller şişeye,
İhtiyaç duyulmaz artık maşaya,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.

Diziler dizildi, ardı ardına,
Hainler dadandı cennet yurduma,
Nifaklar saçıldı yiğit orduma,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.

Bu nasıl iksir ki uyuttu bizi,
Küresel denilen o sinsi tazı,
Ayakta gezeriz, görünmez izi,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.

Canilik damarı kabardı dünden,
Ahlakı kaybedip kaçarız dinden,
Gecenin bir farkı kalmadı günden,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.

Tepsiler çanaklar göğe dizildi,
Sayfalar dolusu mektup yazıldı,
Camların önünde gözler süzüldü,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.

Saatler karıştı, geceye kaydı,
Gözlere görünmez radrasyon yaydı,
Bizlere sunulan teknikten paydı,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.

Muhabbet kalmadı ziyaret bitti,
Kitaplar toplandı, birçoğu yitti,
Bacadan simsiyah dumanlar tüttü,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.

Çoğu ayrı yerden izler peyledi,
Evlat, ana, baba oyun oyladı,
Kurdoğlu boynunu büktü ağladı,
Tellerle bağlanmış esiriz şimdi.