Teller Bana Seni Hatırlatıyor

Telefon çalınca Efendim derken
Teller bana Seni hatırlatıyor
Talihin çilesi, çekip giderken
Yollar, bana Seni hatırlatıyor

Emrinle ataştır yakmayıp, yakan
Azazile lânet halkası takan
Yaktığı nârında Nebîye bakan
Küller, bana Seni hatırlatıyor

İdrîs Nebi gibi Güneşe çıkan
Yılanın aşkıdır Bekir’i sokan
Kendi menfezinde çağlayıp akan
Seller, bana Seni söylüyor Rabbîm

Düşünürken derine gittiğimde
Mûsâ gibi, sürüyü güttüğümde
Düâmı yaparken zikrettiğimde
Diller, bana Seni söylüyor Rabbîm

İsâ olup semâvâta uçarken
Zülkarneyken bu âlemden göçerken
Emiyn diye kaldırıp da açarken
Eller, bana Seni hatırlatıyor

İlâhî hikmete, denilmez neden
Hayâtımız geçer belli süreden
İyilik, kötülük irtikâp eden
Kullar, bana Seni hatırlatıyor

Af; zandan ibâret, İSLÂM; Âman
Yüzde değil özde Dîn ile İmân
Terinden rayihâ aldığım zaman
Güller, bana Seni hatırlatıyor