Gün ruhunu beslerken aşkla, bize düşen meşk
İçimde kopan fırtınaların tahribatıyla yaşıyorum
Sesi duyulmaz tellallar çağrışır durur iç dünyamda
Bana kalan, sende düsen payıma dayanılmaz acı
Ve kanadı kırılmış mutluluk, hüzzamsı buruk gülücük.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta