Telgrafhane Şiiri - Özge Özgen

Yağmur altında çürürken orkideler
kirpiklerimden nar ekşisi gibi
duran bir sabahtan alıntılar alıp
ekliyorum
Müjganın dikiş izlerini
şiir defterime..

Sandıklardan naftalin kokusu ,
gün gibi düşerken
beyaz peçeli kadınların
dizelerinden
çiçekleri paslı teneke kutularına bağlayan bu çağın
neresinden tutup ayağa kalkmalıyım bilmiyorum..

Sesimin uydurmasıyla
ıslanmamak için duvar diplerine kaçışan
şemsiyelerin içinden çıkan
göbekli kuşlar
çoktandır uğramıyor
telgrafhaneye

Hani bir avuç su'ydu deniz
Şimdi, neden sığmıyor avuçlarıma..

Özge Özgen