Annem yaşındaymışım, parkta oturmuşum da
Yoruluncaya kendinden telgrafhaneye kuşlar
Saçlarım uzamış küçülmüş nokta
Rüzgar değdikçe ürperen sıyrık
Üşümüş bakışın öfkesiyle
Kahvaltı hazırlamış babam
Gürsel gelmiş de evde İffet
Eski bir rüzgâr gezinmiş kapı önünde
Aşkım yağmura doyalım parantezim kapanırken
Betül TarımanKayıt Tarihi : 24.9.2018 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!