Telfonlar çalmadı ki Şiiri - Navruz Kaplan

Bir kaç gündür telfonlar çalmadı
Nedenı ne küs dargınmı bilmem
Kurudu gözlerim çok ağlıyorum
Engel olma bu sevgime yazıktır

Hergün evde yanlızlığıma ağladım
Zanetmeyin unutmuşum gülmeyi
Gelirseniz belki şans bana doğar
Musade etseniz gülüm o zaman

Sevgiyile yemenin farkını söyle
Biri aç savgiye ben işte oyam
Arasamda o gücüm yok burada
Ağlıyor bu kalbim durduran yokki

Salanıp gezenler sevgiyi bilmez
Üzerine bulaşmışsa sevgiler
Tek başına kalamasın elerde
Ağlayan çok vardır güleni göster

Doğru konuşanı bana göstersen
Gitmez ki düz yolda düşecek evde
Toplansa başına el olmuş hasta
Rahmet deselerde çabuk gömerler