Bir film izlemekteyim, programın mundar olmuş,
Sesler sıfırlanmaktan, parmaklar nasır olmuş…
Aralar hiç bitmiyor, reklamlar tükenmiyor,
Sanki Çin işkencesi, bomboş da hiç olmuyor…
İzlerken çok ciddiydim, samimi davranmıştım,
Yoksa eleştirmezdim, bunları da yazmazdım…
Bölündükçe bölündü, bu basit bir tür filmdi,
Neresinde kalmışım, hafızamdan silindi…
Burada yanılgım yok, ahmaksa hiç değilim,
Lüzumluyken gereksiz, hep rezil edilmişim…
(2009)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 30.9.2012 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/30/televizyonu-severim-91.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!