Televizyonlar Şiiri - Adem Durmazer

TELEVİZYONLAR
Kimi akşam başlıyor kimi sabah
Her dizide kan her dizide silah
Gençlik buldu kendine göre bir ilah
Televizyonu açmaya korkuyorum artık

Yozlaşmanın üstüne çekilmiş yaygı
Nerede küçüğe sevgi büyüğe saygı
Hiç birinde yok zerre kadar kaygı
Televizyonu açmaya korkuyorum artık

Çok bilmiş jüriler her konuda ahkam kesiyor
Dinleme yok herkes birbirinin sözünü kesiyor
Nerden geldiği bilinmeyen bir rüzğar esiyor
Televizyonu açmaya korkuyorum artık

Ünlülerin danışıklı dövüşünü herkes görüyor
Reklam amaçlı ağız dalaşı aylarca sürüyor
Reyting uğruna herkes aynı yoldan yürüyor
Televizyonu açmaya korkuyorum artık

Kısa metrajlı birbirinin benzeri ucuz dini filmler
Saf ve temiz vatandaşa göre bütün dilimler
Acaba bu işlerin kaymağını yiyen kimler
Televizyonu açmaya korkuyorum artık

Aptal yerine koyuyorlar göz göre göre
Çiğnenmedik ne inanç kaldı ne töre
Mizah konusu olmuş onca bölge onca yöre
Televizyonu açmaya korkuyorum artık

Değeri çok büyük küfredip dövüşmenin
Adı sanat olmuş alenen sevişmenin
Bir anlamı yok ki kanal değişmenin
Televizyonu açmaya korkuyorum artık

Arsızlığı giyinip yüzsüzlüğü kuşanan
Aile dersi veriyor on kez evlenip boşanan
Ekrana taşınıyor yatak odasında yaşanan
Televizyonu açmaya korkuyorum artık

Kimi diyet uzmanıyım diyor kimi din alimi
Hepsinin de yaptığı kişisel çıkar talimi
Kim umursuyor ki benim ruh halimi
Televizyonu açmaya korkuyorum artık