Televizyon Şiiri - Akın Korkmaz

Yıllar önce evimize girdin sen tombul gelin
Çoluk çocuk bütün ahali seni çok sevdi
Daha sen gelmeden çoktan hazırdı yerin

Alımlı başında dantelli beyaz bir duvak
Ev halkı başına toplandı cümbür cemaat
Çay eşliğinde hep sen konuştun biz dinledik
Uyku vaktin desen maşallah saat gibi dakik
Askeri tören eşliğinde duvağını indirdik

İlk utangaç halinden eser bile kalmadı
Yüzüne renk gelince sen açılıp saçıldın
O nazik ağzın da pek bir bozuldu canım
Öyle açık saçık acayip masallar anlattın

Kırkından sonra zarafet derdine düştün
Körpe kızlar gibi zayıflamayı başardın
Belin inceldi mi hemen bizi hor gördün
Havalı mankenler gibi duvara yaslandın