Televizyon Şiiri - Gökmen Sekin

Ne muhabbet ne kaynaşma
Git başımdan man karışma
Vucutta başlar bi uyuşma
Sağlığımızı bozdu, televizyon.

Magazin çıktı, uf be amanda
Avrat gelende, nerde kumanda
Halbuki bakarız, bi yandanda
Ahlağımızı bozdu, televizyon.

Yapmayız çocuğun dersini
Gösteririz elimizin tersini
Bağırırız bir de, kes sesini
Saygımızı bozdu televizyon.

Bakarız zibidi bir ayyaşa
Ahreti unuttuk tövbe haşa
Gidiş geliş yok, bir arkadaşa
Dostluğumuzu bozdu, televizyon.

Eskiden masaldı, el epenekler
Şimdi sihirli bez bebekler
Kımıldamazmı hiç o kirpikler
Çocuğumuzu bozdu, televizyon.

Yok kocanın maç haberleri
Yok avradın, yaprak dökümleri
Birbirinden yok haberleri
Evliliğimizi bozdu televizyon.

Hep seviyesiz, kanallar bozuk
Neler öğrenmiş, bu yaşta çocuk
Ana baba hepimize yazık
Terbiyemizi bozdu televizyon.

Gökmen acep, kime kızar
Kendi izler, yine yazar
Bu merat herkesi bozar
Kendisi bozulmaz televizyon.

man; bana,,,,01.05.2009