Televizyon Şiiri - Murat Şanlı

Sihirli kutu Yalan dolu bu ekran
Kurgu hayal dünyası insanları aldatan

Muhabbetleri öldüren Dostlukları yok eden
Yuvaları böldüren ocakları karartan

Aklına alan insanın Sahte dünya baş döndüren
Yaseminin penceresi Bizim mutfağın tenceresi

Sabahların sultanı Gecelerimize kâbus
Ne ar koyar insan da Ne hayâ nede namus

Acunu firardayken Başladık yeni bir güne
Sırlar dünyası tüm evler Gelini kaynanası

Büyüğü küçüğü Evlisi rüküşü kokonası
Bu akşam bu mekânda başlıyor akşam matinesi

İnsanoğlu cesurdur ahkâm keser konuşur
Maça gitmeyen millet Altı pas’ta buluşur

Ana baba saymaz Evdeki küçük velet
Huzur koymaz insanda Televizyon denen illet

Uyu uyu yat uyu Ey asil millet
Tekrarı var nasılsa Uyan yeniden seyret

Aşk-ı memnu olduk Oğul babaya düşman
Gelin evden kaçarsa İnan ki bende şaşmam

B B G evi olduk Âlem bizi seyreder
Pop Star olmasa bu insanlar nasıl meşk eder

Dest-i izdivaç dedeme bak ne güzel yakışır
Bir vadi ortasında Kurt çakalla boğuşur

HABER merkezine bağlanır Yalan içinde yalan
Birileri uyurken Talan içinde talan

Televizyon olmasa çağdaşlık olmaz inan
Bütün benliğimizi aldı vatan tek elde kalan