Televizyon çıktı sohbetler öldü,
İnsanlar onunla ağlayıp güldü,
Bilmiyorum millet onda ne buldu,
Olmaz olasıca şu televizyon.
Toplanırdık hergün köy odasına,
Millet yanamıyor artık yasına,
Program için bakıyoruz basına,
Olmaz olasıca şu televizyon.
Baba maçı, abla şarkı istiyor,
Çocuk boynun bükmüş orda duruyor,
'Televole kaçta' anne soruyor,
Olmaz olasıca şu televizyon.
Kanallar çoğaldı,arttı diziler,
Konuşulmaz oldu artık maziler,
Seyrettikçe yüreklerim sızılar,
Olmaz olasıca şu televizyon.
Yazı yazsam yine açık duruyor,
İnsanlar hep birbirini vuruyor,
Rtük çıkmış ahlakları koruyor(!) ,
Olmaz olasıca şu televizyon.
Reytingler uğruna neler yapılır,
Magazine bütün herkes katılır,
Tövbe haşa artık ona tapılır,
Olmaz olasıca şu televizyon.
Seyrederken evden hiç çıt çıkmıyor,
Hırsız girse kimse dönüp bakmıyor,
Anne ağlar, gözyaşını saklıyor,
Olmaz olasıca şu televizyon.
Otur, seyrederek geçir seneyi,
Okumaya vurdu büyük darbeyi,
Uyuşturuyorlar açsan nereyi,
Olmaz olasıca şu televizyon.
Ali'm seyredecek hiç program yok,
Vurdu, kırdı,asma,kesmeler pek çok,
Düzeltilecekmiş, karnımız pek tok,
Olmaz olasıca şu televizyon.
Kayıt Tarihi : 23.2.2008 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Millet yanamıyor artık yasına,
Program için bakıyoruz basına,
Olmaz olasıca şu televizyon.
benden 8 puan+ antolojime alıyorum.
bu da benden;
Televizyon
televizyon bir atom bombası,
iyi kullanırsan tekniğin âlâsı,
ipi kaptırırsan eğer,
yıkılır milletin yuvası.
kız dansı ister,
oğlan arabesk,
hanım, hanımlar programında,
erkek, maç izler..
böyle olursa bir eve,
yetmez bir televizyon,
belki bir, belki iki, belki on...
sanal zehir bazen de,
götürür gençliği başka aleme,
Kazım Öztürk
olduk. Daha yeni evimizde yaşana bir olay buna en güzel örnek diğer odada oturan eşimin bana msnden göndermiş olduğu mesaj ' Hayatım bir bardak su getirirmisin, soğuk olsun lütfen'
Şimdi gülüyoruz ama ya sonra? Psikologlar bile bu sanal bağımlılık sorununa çözüm bulmak üzere kolları sıvadılar Ya, biz?... Durup bir kendi kendimize nereye gidiyoruz diye soruyoruz,sonrad a hiç bir şey olmamış gibi aynı istikamete koşmaya devam ediyoruz...'
'Kara, kuru iki kutu: 'Yeter' başlıklı yazım için bir okurun yaptığı yorumdu yukarıdaki dizeler. Sanırım bir çok duyguya tercüman olmuş.
Güzel şiir için saygı...
TÜM YORUMLAR (3)