Telesekreter Şiiri - Baykal Kaanalp

aranılmanın dayanılmaz
çekiciliği
sardığında yüreğimi(benliğimi)
telesekretere koşarım
belki yüz kere dinlediğim
mesajını tekrar dinlerim
tekrar dinlerim
sanki ilk kez
duyuyormuşum gibi
kulaklarım açılırda açılr
sesini bir kez daha
duyabilmenin mutluluğudur
damarlarımda dolaşan

belki ayrılmışızdır
belki unutmuşsundur beni
yok yok olamaz
beni unutmuş olamazsın

sevmedim bu kurguyu
senin beni unutmuş olman
kurgusunu
düşüncesi bile itici
banal, sıkıcı
sıkıntı verici
iyi şeyler düşünmeliyim
diye geçirdim içimden

mesela şu an senin
beni düşündüğünü
gözlerinin içinin güldüğünü
hatta adımı
duvarına yazıp
sık sık tekrar ettiğini
düşünmek
ne hoş değil mi?
seni düşünmek kadar hoş
senin beni düşündüğünü
düşünmek

biraz daha yazmak
istiyorum ama
telefon çalıyor
belki de sensin
beni arayan
belki de...
ben öyle olsun
istiyorum

yine sardı benliğimi
aranılmanın dayanılmaz
çekiciliği