Biz küçücük birer çocuktuk
Kitle iletişim araçları yoktu
Bir şeyi ya söyler ya yazar veyahut kazırdınız
Erzin İçmesi'nde ilk telefonu Babam
Belediyeden bile daha önce
Direklerinin parasını devlet ile ödeyerek getirdi
Kamuya açık bir telefon edindik
Herkes bize gelirdi
Ve arananları gider
Ne kadar zor olsa da bulurduk
Sonradan bir amplifikatör sayesinde
Bu dertten kurtulduk
Kim ile konuşacağımızı postacı kızlara söylerdik
Elle yandan çevirmeye devamdı yani
Ta ki Özal ile telefonlar otomatik oldu
Çanaklar göründü
2009
Kayıt Tarihi : 12.11.2009 18:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülhan Özkara](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/12/telekomunikasyon-2.jpg)
saygılar kaleminize...
TÜM YORUMLAR (1)