Telefonlu Hayat Şiiri - Yorumlar

Bünyamin Özdemir 2
84

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

“O bizim için çok acı çekti.” Charles Baudelaire

Bir varmış, bir yokmuş. Bu masal 21. asrın hemen başlarında yaşanacak bir masalmış. 21. asrın hemen başlarında insanoğlu, oturduğu yerden dünyanın heryerini dilediği ânda görebilecek imkanlara sahipmiş ve telsiz telefonlar, cep telefonları adıyla dünyanın dört bir yanında, yediden yetmişe henüz yaygınlık kazanmamış olacak ki; hâlâ evlerin biriciği, biçimi sebebiyle insan elinde hep kavrama ve tutma zevki uyandıran, cazibesiyle hep avuçlanmayı arzulamış o sabit, oturaklı, vakur telefonlarmış...

Bir gün Amerika Birleşik Devletleri'nin Los Angeles vilayetinde otuz yaşlarında, Henry adında bir kimse nedense konuşamaz olmuş. Konuşamadığı için Henry'e ne olduğu bir sır olarak kalmış. Biz masal bilenler de bilemedik bu sırrı. Ancak Henry'nin başından şöyle bir olay geçtiğini periler kulağımıza fısıldadılar: Henry garip bir telefon hadisesi yüzünden konuşamaz olmuş.

Microsoft firmasında uzman teknisyen olarak çalışan Henry, Beautiful Life bulvarındaki en yüksek gökdelenlerin birinin en üst katında yalnız başına yaşıyormuş. Her gece yaptığı gibi yine Camgöz'ün karşısına geçip oturmuş ve Televizyonlu Hayat dizi filminin final bölümünü seyretmeye koyulmuş:

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta