Masamda duran telefonlara bakıyorum.
Bir ömür gibi geçen dakikaları yaşıyorum.
Ha çaldı, ha çalacak telefonu bekliyorum.
Çalan her telefonu dinliyorum, yavaş yavaş.
Telefondaki ses, yine başka ses.
Ne moral kalıyor bende, ne heves.
Sıgaramdan çektiğim her acılı nefes,
Parmaklarımı götürür tuşlara, yavaş yavaş.
Nihayet telefonun diğer ucunda, onun sesi,
Hayal değil, evet, gerçeğin ta kendisi,
Kendime diyorum ki! hadi be serseri,
Anlat ona duygularını, Yavaş Yavaş.
29Mayıs1996
Seyit Rıza BakırKayıt Tarihi : 26.6.2007 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)