Telefonda Sen Şiiri - Vasıf Şentürk

Gözlerim bir anda yaş ile doldu
Hoşça kal deyince telefonda sen
Dizlerim çözüldü, dilim tutuldu
Hoşça kal deyince telefonda sen

Neden anlamadım neden terk ettin
Bir tatil sabahı bırakıp gittin
Bir daha aramam yeminler ettim
Hoşça kal deyince telefonda sen

Bir veda busesi dahi vermedin
Ben mi yoksa sen mi kıymet bilmedin
Şimdi sürünüyorum ama ölmedim
Hoşça kal deyince telefonda sen

Vasıf bu acı sürüp gider mi?
Aşkını anlatmaya gücün yeter mi?
Sordum hep kendime böyle biter mi?
Hoşça kal deyince telefonda sen