Defterimin sayfalarını gözden geçirdim,
İsimlerin çoğu,lüzumsuz geldi bana,
Sadece defterde duruyor boşu boşuna,
Ne 0nlar beni sordu,ne de ben araştırdım.
Dostluklar neden bitti, bu bağlar neden koptu,
Herkes kendi derdinde,kardeşini unuttu.
Büyük balık,çaresiz küçük balığı yuttu.
Böyle olmamalıydı, sanki kıyamet koptu
Bir fincan kahvenin ikramı büyük, değer.
Samimi olmayalım, unutacaksak eğer
Her şey menfaat için, gösterişmiş dostluklar,
Hayvanları sevmeli, 0nlarda yok hinlikler
Ben kendime bu yüzden durmadan kızıyorum,
Beni dost bilmeyene,neden yaklaşıyorum
Neden almadan veren,yalnız ben oluyorum
Sonra, tüm eski defterleri karıştırıyorum.
13.03. 2005
Kayıt Tarihi : 2.3.2015 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!