Telefon defteri.. Şiiri - Gönül Çalımlı

Bana ilk geldiğin yerden devam etmiştin gitmelerine..
fermanımızı hırsların yazdı, biliyorsun
beni kalbine yazmanı isterken,
telefon defterinin arasına sıkışan bir kaç numaradan ibaretim,ziyanı yok.
Sitemlerimi duyurmam sana,keza orada olmakta güzel
her aramanda cıkarım telefona, sesim sana yalnızlığını hissettirmez.
Ben senin umudun olurum korkma.

Sesimi kulaklarında duyduğun an,
diğer yandan duyduğun vicdanına kulak asma.
Bir kaç saniye özlediğini hissedeceksin, o an bir sigara yakmaya yelteneceksin
yere düşen çakmağını almaya çalışırken duvarın kenarında tozlanmış resmimiz fark edeceksin
sakın dolmasın yaşlar gözlerinde
kıyamam.

biliyorum ki sonra bir el hamlesi ile sileceksin damlaları yüzünden ki benide silmemişmiydin hayatından..
bir ara aynaya takılacak gözlerin,
kirli sakallarına kondurduğum buselerimi hatırlayacaksın
silik aynada için burkulacak pişmalığın bir kac dakika sürecektir neyse
eğer bir gün kendini ıssız hissedip beni hatırlarsan ve lütfen hatırla telefon defterinin arasındaki numaramı çevir..
senin her sessizliğinde, sesimle ruhuna dokunurum merak etme
ve unutma ki, bir insan bir insanı bir kaç zaman sever ve mezarına kadar unutmaz
sen yeter ki telefon defteri arasında
unutma beni..

Gönül Çalımlı