TELE BELÂ
Ne tatlı olurdu eskiden sohbet,
Sen yokken evlerde tele bela,
Elindeydi herkesin hürriyet,
Yaktın bizi kor gibi tele belâ.
Seni sevmiştik yürekten, candan,
Siyah beyazdı ilkin ekran,
Sayende başladı evlerde figan,
Yaktın bizi kor gibi tele belâ.
Övgüyle anlattık dosta eşe,
Evlerde yerin en baş köşe,
Duymaya başladık artık endişe,
Yaktın bizi kor gibi tele belâ.
Yaşlı genç ettin herkesi tutsak,
Sen varken artık huzur yasak,
Dertli senden her kimse sorsak,
Yaktın bizi kor gibi tele belâ.
Örf adetimizi yıktın bitirdin,
Çocuklarımızın gönlüne,beynine girdin,
Söyle bizimle nedir derdin!
Yaktın bizi kor gibi tele belâ.
Bağzı programlar fazla aşırı,
Kumara döndü bilgi yarışı,
Atmak istiyorum camdan dışarı,
Yaktın bizi kor gibi tele belâ.
Kayıt Tarihi : 11.11.2006 19:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuh Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/11/tele-bela.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!