Sensizliğin ertesi gününden yazıyorum.
Bugün belki varsındır diye soluma baktım ama,
nafile..
yine seni soluğumda hissettim.
Sensiz geçen ertesi günler koleksiyonumun,
en acıklısı sanırım bugün.
Bu yağmurlu uykudan telaşla uyanmak hiç de normal değil.
Bugün sen-sizliğin kökünde bir haller olmalı..
Kabusla uyandığım uykularımın boncuk boncuk terlerinden anlıyorum ki ;
içimden dışıma çok fazla yaşlar dökmüşsün.
Tenimde acılı bir çığlık hissettim bugün.
Umarım içime dokunan telaş,
Zihnime bulaşan kabus ve
yüreğimde hissettiğim maraton koşusu,
Benim, ben olan tarafımdandır.
Yoksa…
artık çivisi çıkmış şu dünyada beddua,
bir edebi tür olarak anılmalı…
Çünkü,
içimdeki seni bile ağlatanların köküne
kibrit suyu..!!
Kayıt Tarihi : 17.10.2023 22:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkür ederim hocam. Yorumunuz beni onure etti. Şiirden anlayan, şiirin ruhunu hissedebilen güzel yüreğinize selam olsun.
TÜM YORUMLAR (2)