Telaşlanıyor Gökyüzü

Bir gün belki gelirim,
Ellerimde sonbahar çiçekleri,
Yüzünde bir türkünün naif gülümsemesi..
Saçlarının rüzgârla dans etmesi
Sanki İlkbaharın tecellisi
Yüreğimde sözlerinin derin tadı
Kaç Eylül geçti ellerim kapındaydı
Bir daha duymayacığın adımı
En karanlık tenha vuslatları
Sana bir bekleyiş ile anlatacağım

Belki yine umut ekilir bir gün gökyüzüne
Evvela ellerim değince ellerine
Cennet olur bu gönlü mahpushane
Bende ben kalmadı sen gelinceye...
Yeter ki sen çağır yeniden çiçeklenince
Dalıma can olur kanattığın yer de,
Sen çağır umut kırılıp dökülmesin diye,
Sana bir demet Kasımpatı toplayacağım.
Bu Sonbahar bitsin diye...

Bir yol çizeceğim kuşlarla
Yüreğim sığmıyor hiçbir yer ve mekâna
Bir tebessümün renk katar toprağa
Ellerini sararım bir gece Ay ışığına
Kavuşmak uzun sürer sevda diyarında,
Şimdi ne zaman kavuşmak sorma bana...
Yüzün düşer bir kuşun kanadından,
Belki bir şiir çiseler şehir ardımdan
Ömrümüzün hüznü olur dökülen yapraklar.
Sen gelirsen ardına kadar açık tüm kapılar.
Sevdam gibi milyon yıl uzakta yıldızlar.

Son bahar gecesi bir kış üşür,
Yeniden toprağıma can yürür..
Seninle tekrar göz bebeklerim büyür.
Sana bir demet Kasımpatı toplayacağım.

Ellerimde sonbahar çiçekleri,
Senin yüzünde bir türkünün naifliği
Gözlerimi çevirmeden tutacağım ellerini,
Sana bir gece yarısı anlatacağım
Bir sonbahar akşamı
Belki bir Portakal ağacı altında
Her şeyden önemlisi tutarken ellerini
Yüzünde hala bir türkünün naif gülümsemesi
Sana bir şiir okuyacağım
Kuşların notalarıyla...

Ağustos 2019