Aradan geçen onca zaman büyütürken sensizliği
bitirilmiyor öylece
Başını ileri çevirip ardından
Önüne düşüp yürüdüğün o yola koyulunca
Geride nelerin kaldığını gördüm
Bir an gözüme gelir, birbirimize gidiş gelişlerimiz
Birbirimizi uğurlayışlarımız
Kirpiklerimizin bir birine değdiği anları da hatırla
Merdivenin başında bekleyip
Kapının önünden sana seslenişlerim
Sen yine o gün ki gibi pencereye çıkarsın
Gözlerini görüyorum şimdi
Gözlerin gözlerimin ucunda
Üstüme giydiğim montun üzerine sinen kokun
Benim kokumu hiçe sayar dururdun
Ve yine araya girer saçların, gözlerimizin
Herkes gibi bunu sende öğütledin
Zira zaman da diretti
Hayatta sundu benim masamın önüne
Kaldığın yerden devam etmek gerekiyordu hayata...
Görün,
Olmayınca olmuyordu işte.
Yerini doldurmuyor hiç bir şey
Güçsüz olduğum için de değil
Nasıl bir eksiklik seninki
Bıraktığın boşluk, yarattığın hissizlik
Hiçbir şey telafisi değil.
Kayıt Tarihi : 11.7.2018 18:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!