Tel Tel Şiiri - Muharrem Güney

Hayat yolunda,
Geçen zamanla,
İnsan varır farkına.
Saçı ya tel tel beyazlar,
Ya tel tel dökülür.
Bunların çaresi teknolojik gelişimle bulundu.
Ya saç ektirirsin.
Ya bir toz var.
Kafana onu serpersin.
Ya da saçını boyarsın.
Bunlar tel tel dökülmeye teknolojiyle bulunan çareler.
Ya bir toplumun teknolojiyle beraber tel tel dökülmesi,
Ne olacak?
Birileri bir çare bulacak mı?
Teşhis ortada.
Herkes farkında.
Ama,
İş gelince ilaca,
Henüz yok ortada.
Birde hastalığı saklayanlar var ya,
Onlar da aramızda.
Laboratuvarı belki yoldur bulun.
Her adım,
Bir kişi,
Davranışı analiz edilir.
Geçmişle kıyaslanır.
Hala bir ilaç aranır.
Belki bir gün görürüz bu ilacı bulanları.
Artık havadan uçakla mı serpilir?
Damardan mı enjekte edilir?
Bu toplum eski özlenen asıl haline,
Nasıl gelir?