unutmuşuz
o çift camların
bir çift kanat olup kalbimize konduğu günleri…
tek acılı çayını yudumlarken gözlerim, gözlerinde
duvarlardan zaman damlar ve içimizde göl olduğu
tahta bir çivi ile çakılmış hayatları
ve kuşların gökyüzündeki voltasını aynı karede mahpusladığımız
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta