Tel Örgü
Yapayalnız, sessiz, kimsesiz kalmıştı boynu bükük tel örgünün dibinde bir çocuk bisikleti.
Mavi gövdesi, kırmızı tekeri, solgun duruşu...
Gece, bütün soğuğuyla üstüne düşmüş, ayaz gövdesini sarmıştı,
Bütün dünya bir kenara itilmiş, sadece o ve bisikleti kalmıştı.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta