son yaz yürürken üstümüze
gözlerine yaprak dökümü sinmiş
güneş kadar inatçıydık oysa
tomura dururdu dallar kış ayazında
şimdi nerdeyiz
avuçlarım hâlâ ıslak
çıngıraklar ötüyor kalbimde
çetelesini sen tut mevsimlerin
yaz kış demem
dudağında yürürüm
beklemem
bekletmem bu kez
ateş üstünde
bir tel cambazı değilse
söyle nedir âşık
kaç arşın ustalık ister tel
kaç dünya yürek
korku tutmaz mı içini
ürkmez mi insan
aşkı yitirmekten bir an
ya düşerse birimiz
demez mi hiç?
“kır çekirdeğini”*
as yüzüne bir gülümseme
düşünme, tel’dir bizim kaderimiz
(*) “Çekirdeği kır, anlamı ek ki gelecek bahar doysun...” - Ömer Serdar
(10 Eylül 2004)
Kayıt Tarihi : 10.9.2004 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tez elden kavuşasınız ne diyeyim..
Tebrik,teşekkür ve sevgilerimimle
TÜM YORUMLAR (2)