Dün gece bir mehtaba baktım
Birde benliğimden söküp atamadığım
Ruhumu gasp eden hayaline
Mehtap ağlamaklı buruk ve hüzünlüydü
Bir sordum binlerce ah işittim
Meğer oda aşıkmış bir tanem
Beni benliğimden alan benliğimden çalan
Deniz mavisi derin gözlerine
Anlam veremedim şaşırdım
Hayretle dinledim mehtabın sözlerine
Ağlıyor yeminler ediyordu
Kırık bir güfte gibi
İnanamadım duyduklarıma gözlerime
Şahidim çoban yıldızı sor dedi
O an rahatladım tebessüm ettim için için
Ne mehtap ne kâinat nede yıldızlar
Sen tanrıydın benim için
Seni böylesine sevdim ruhumun güneşi
Kayıt Tarihi : 16.4.2012 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!