Teksen Sevinc Şiiri - Sevinc Arzulu

Hanı sənə canı yanan,
Hanı sənin atan, anan.
Hanı qəlbə munis sanan,
Bu dünyada təksən, Sevinc.

Oxusan da ha yazını,
Gün isitməz ayazını.
Bircə dəfə yar nazını,
Nə olar ki çəksən, Sevinc.

Meh əsdirir zərif tülü,
Oyadır sarı sünbülü.
O ətirli qızılgülü,
Baxçanızda əksən, Sevinc.

Bilirsən ki hicran acı,
Görüş olar tək əlacı.
Bax quruyur vəsl ağacı,
Dibinə su töksən, Sevinc.

Yaman saldı güzarını,
Şaxta vurdu gülzarını.
Ata-ana məzarının,
Qarşısında çöksən Sevinc.