Yalnızlığın eşiğinde, yine vurdum kalemimi kağıda.
Bir çıt sesi bekledim,
Ön sezi diyelim.
Bir olay sancı gösterdi
Ve yanılgılar dolusu çıkartmalar kuşandım üzerime
Af dilendim sola konmuş kelebekten
Yalaka bir kumaş parçası dokundu kuşaklarıma
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta