Yalnızlığın eşiğinde, yine vurdum kalemimi kağıda.
Bir çıt sesi bekledim,
Ön sezi diyelim.
Bir olay sancı gösterdi
Ve yanılgılar dolusu çıkartmalar kuşandım üzerime
Af dilendim sola konmuş kelebekten
Yalaka bir kumaş parçası dokundu kuşaklarıma
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta