Tekrarlar Şiiri - Ufuk Nazım

Kendini aramadan;
Düştü yollara.
Önce verdi kararını.
Sonra daldı;
Soğuk düşün sularına.
Apansız sona varınca.
Düştü tekrarların zindanına.
Neyler ki insana;
Tekrarlar.
İnsan olmuşsa bir su damlası.
Kabilin baltası neyler ki;
Su damlasına.
Bir nişan ki;
Ölümün nişanı,
Kabil nişanı.
Sevgilim uykuda;
Öldür beni.
Görmesin gözlerim,
Ayrılılığı haykıran
Gözlerini.
Sus;
Kanatma yaramı.
Şimdi gübre içinde;
Tohum telaşındayım.
Ağır ağır boy verip;
Emeceğim günün soluğunu.
Doğacağım karanlığına;
Binlerce gün.
Yığılacağım ışık ışık,
Umutsuz sahteliğine.
Işık ışık vuracağım,
Kara düşlerini.