Tekrarı Yok! Şiiri - Nesrin Pekinsel

"İki gün ağladıktan sonra kesin karar verdim, bitirdim"

Baştan biliyordum biteceğini
hatta ben söyledim, sonu yok,
Sonumuz yok.
Bitsin diye mi sevdik,
bitmesin diye ne yaptık?
Yaşananlar kolay değildi ki,
ikimiz de bocaladık, yorulduk
yıprandık ve vazgeçtik.

Aşk bitti işte... Bitti.
Biliyordum sonunu da, bu ne ruh hali?
Ama gözyaşlarıma anlatamıyorum ki
akmayın diyorum, durun.
Sızlama yüreğim diyorum,
verdiğim emeği
verdiğim sevgiyi,
kim anlar ki?
Kim bilebilir ki...

Biteceğini bile bile
iki çocuksu kalpten başka
kim sever ki birbirini,
bizden başka?

"İki çocuk beraber oyun oynadınız,
ve oyun bitti" dedi,
bizi sevenlerden bir kişi....

"Seven bir kalp vardı, benim ki
o güzel çocuk yüreğim di"
diyerek şiirler yazdı çocuklardan biri,
sonra yırttı attı cart cart, o şiirleri.
Öteki çocuk, sokaklarına geri gitti,
zaman geçti, pişmanlık sardı her yerini
yalvardı, ağladı dönmek istedi.
Bir şans daha diledi.. Bir şans daha...

Sevmiştim dedim.
Tekrarı yok! !

4.11.2005 /.... Üç ay geçmiş bile aradan.