18 Temmuz 2005, İstanbul
odam kül tablası kadar kül dolu
alnıma dokun bir çocuğun yükselen balonları gibi
şifa ellerinle naçiz yılgın vücudumu koru
seslerinle yak derimi
dalgınlığımı hiç say
çünkü hiçim ben,
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim