18 Temmuz 2005, İstanbul
odam kül tablası kadar kül dolu
alnıma dokun bir çocuğun yükselen balonları gibi
şifa ellerinle naçiz yılgın vücudumu koru
seslerinle yak derimi
dalgınlığımı hiç say
çünkü hiçim ben,
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum