Tekrar Şiiri - Birkan Demirci

Eğer yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İlkinde korkulara sarıldım, ama ikincisinde cesur olurum.
Daha çok gülümserdim, neşeyi bulur,
Gölgelere saklanmak yerine, güneşe dokunurdum.

Daha çok şarkı söylerdim, her anı neşeyle dolu,
Sade ve huzurlu olurdu yaşadığım günler.
Biriktirirdim anılarımı, fazladan birikirken,
Daha fazla hayal kurar, risk alırdım.

Daha çok doğa kokusu içime çekerdim,
Ve her sabah uyanıp, kuşları izlerdim.
Görmediğim yerlerde kaybolur,
Yeni yollar keşfederdim her adımda.

Birçok kez dondurma yer, ama bezelyeyi es geçerdim,
Gerçek olanı severdim, hayalini değil.
Hayatın kaybolan anları yerine,
Bütün anı yaşardım, kalbimde huzurla.

Hiçbir plan yapmaz, günü olduğu gibi yaşardım,
Termometre, şemsiye, paraşütle gitmezdim hiçbir yere.
Yolculuk için yük taşımaz,
Bazen sadece olmak isterdim, hiçbir şey aramadan.

Eğer yeniden başlayabilseydim,
Toprakla, suyla daha çok oyun oynardım.
İlkbaharda çıplak ayakla koşar,
Sonbaharda ruhumda mutlulukla sevdiklerimle yürürdüm.

Ama şimdi, geçmişin gölgelerinden bakıyorum,
Ve bir bilgelik yerleşti yüreğime,
Zamanı anlamak, değerini fark etmek,
Bir hayali yaşamak da, bir gerçeği görmek de.

45 yaşında, ömrün yarısı çoktan geçmiş,
Ama her şey yarım, geriye bakmak boşa.
Huzur içinde…
Çünkü hayat, işte bu anlardan ibarettir.