Bir soğuk betonlara bir tabiattaki canlılara
Baktım, insanın yaptıklarıyla, yaratılanlara
Umudumu yitirip düşünüyorken kara kara
Yeşiİlikler fışkırıyordu inat yüksek binalara
Selam kaldırımlarda çiçek açan canlılara
Selam taşları delip te kök salan o ağaçlara
Selam duvarlar tırmanan tüm sarmaşıklara
Selam insanın çöpünün kiriyle akan sulara
İnsanla doğa arasında savaş var resmen
Dilimizde tüy bitti anlamazlar ki ne desen
Savaşın galibi olmayayacaksın ah bilsen
Aklını devşirip te doğayı tahrip etmez isen
Gün gelir, tekrar, tekrar yokedileceksin sen
Bunun nasıl olacağını anlatayım diler isen
Toprağın yattuğu güçlü insanları öğrensen
Başkaca bir misale ihtiyaç duymazsın sen
Çürümüş canlı olan petrolü asfalt yapsan
Tonlarca beton döksen gökdelen yapsan
Parke taşlı yol ile toprak üstünü kaplasan
Tanrı bile batıramaz yazılı titaniği batıran
Tohuma asvalt, taş, betonda çiçek açtıran
Basit bir virüsle ciğerini bin parçaya ayıran
Sen zavallı beşer bu güce meydan okuyan
Zamanla herşeyini toprak kaplayan insan
Kayıt Tarihi : 18.1.2021 00:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!