Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
EN GÜZEL YÜREKTEN EN GÜZEL DUYGULARIN YANSIMASI OLAN HARİKA ÇALIŞMANIZI CANI GÖNÜLDEN TEBRİK EDİYORUM..
Tam puanımla..(Listemde)
Saygı ve Selamlarımla..
HÜSEYİN ÇUBUK
Her şiirinizde masum ve coşkulu duyguların, yalın ve duru anlatımıyla özgünleşen, güzel ve çekici bir edebi ziyafeti var.
Her şey bizimle başlayacak yeniden.
Tekrar söylenecek o eski şarkılar.
Martılar uzun ötecek bu kez.
Denizler kabaracak delicesine,
Ve ikimiz kalacağız yer yüzünde...
Sizi okumak ayrıcalık üstadım.. Severek ve beğeniyle okudum bu eserinizi de...Saygılarımla..Halim AKIN 10 PUAN+ANT
Önce ellerin,
Sonra dudakların titreyecek.
Şimşekler çakacak,
Yağmurlar yağacak,
Sonra, yeni bir gün doğacak.
İşte o zaman ikimiz,
Uzak ülkelere gideceğiz,
Meltem rüzgârlarıyla birlikte.
Orada, sevgimiz ölümsüz olacak,
Değerli şaiirm şiiirniz harika yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun tam puanımla ant saygılar
Ağabey, hangi mısraya baktıysam ayrı ve derin bir mana sezdim, mısralardaki anlam bütünlüğü ve çoşku seli gibi, okudukça beni esir alan duygularımı nasıl ifade etmeye kalksam hata yaparım diye endişelendim. naçizane 10 puanla beğenimi ifade ederek saygılarımı sunuyorum. Güneri Yıldız
Önce ellerin,
Sonra dudakların titreyecek.
Şimşekler çakacak,
Yağmurlar yağacak,
Sonra, yeni bir gün doğacak.
İşte o zaman ikimiz,
Uzak ülkelere gideceğiz,
Meltem rüzgârlarıyla birlikte.
Orada, sevgimiz ölümsüz olacak,
Her şey bizimle başlayacak yeniden.
Tekrar söylenecek o eski şarkılar.
Martılar uzun ötecek bu kez.
Denizler kabaracak delicesine,
Ve ikimiz kalacağız yer yüzünde...
o güzel yüreğin dert görmesin oktay amcam benim saygılarımla....
Beni gizeme sürükledi şiiriniz. Hoşuma gitti ve 3 kere okudum. Kendime vizyonlar çizdirdi bu şiir. Gizemi de hala içimde...
Tebrikler.
Önce ellerin,
Sonra dudakların titreyecek.
Şimşekler çakacak,
Yağmurlar yağacak,
Sonra, yeni bir gün doğacak.
İşte o zaman ikimiz,
Uzak ülkelere gideceğiz,
Meltem rüzgârlarıyla birlikte.
Orada, sevgimiz ölümsüz olacak,
Her şey bizimle başlayacak yeniden.
Tekrar söylenecek o eski şarkılar.
Martılar uzun ötecek bu kez.
Denizler kabaracak delicesine,
Ve ikimiz kalacağız yer yüzünde...
Yüreğinize sağlık.kaleminiz daim olsun saygılar
Önce ellerin,
Sonra dudakların titreyecek.
Şimşekler çakacak,
Yağmurlar yağacak,
Sonra, yeni bir gün doğacak.
İşte o zaman ikimiz,
Uzak ülkelere gideceğiz,
Meltem rüzgârlarıyla birlikte.
Orada, sevgimiz ölümsüz olacak,
Her şey bizimle başlayacak yeniden.
Tekrar söylenecek o eski şarkılar.
Martılar uzun ötecek bu kez.
Denizler kabaracak delicesine,
Ve ikimiz kalacağız yer yüzünde...
hocam nefisiti dizleriniz ellerinize yüreginize saglık ****10 saygıalırmla yıldırım şimşek
Kaleminiz daim olsun.saygılar
Bu şiir ile ilgili 49 tane yorum bulunmakta